Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Брэсцкі раён

Аляксандр Міхайлавіч Валковіч нарадзіўся 5 лістапада 1950 г. у г. Брэсце ў сям’і вайскоўца. Яго бацька, Міхаіл Ільіч Валковіч, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, узнагароджаны ордэнамі і медалямі; працаваў зампалітам Дамачаўскага касцёва-сухотнага санаторыя. Маці, Лідзія Іларыёнаўна (Казлова), перажыла акупацыю ў роднай вёсцы, адкуль у 1943 г. за выратаванне яўрэйскай сям’і была адпраўлена на прымусовую працу ў Нямеччыну, працавала ў якасці прачкі нямецкага шпіталя ў розных краінах: Германіі, Аўстрыі, Італіі. Была вызвалена ў 1945 г. амерыканскімі войскамі ў г. Карціна-д-Ампеццо (Італія). Пасля вайны працавала ў розных месцах, але асноўным месцам да выхаду на пенсію была бібліятэка Дамачаўскай сярэдняй школы.

Віктар Гаўрылавіч Курэпін нарадзіўся 8 мая 1915 г. у сяле Чыбізаўка Тамбоўскай губерні (цяпер г. Жэрдзеўка Тамбоўскай вобласці). У 1931 г. скончыў сямігодку, працаваў у калгасе. З 1932 г. — на камсамольскай рабоце ў райкаме. У 1936–1939 гг. вучыўся ў Варонежскай вышэйшай камуністычнай сельгасшколе, затым працаваў сакратаром Таліцкага райкама УЛКСМ.

Мястэчка Дамачава Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер г. п. Дамачава Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці) на пачатку ХХ ст. было цэнтрам воласці, тут пражывалі каля 1200 чалавек, працавалі народнае вучылішча (63 вучні), лячэбніца, паштовае аддзяленне, паліцэйскі ўчастак.

Андрэй Ціханавіч Чайкоўскі нарадзіўся 28 снежня 1910 г. у сяле Скарэдная Вялікая Ішымскага павета Табольскай губерні (цяпер Галышманаўскага раёна Цюменскай вобласці) у сялянскай сям’і. Бацька і два старэйшыя браты змагаліся за Савецкую ўладу на Грамадзянскай вайне, у 1921 г. былі расстраляны белагвардзейцамі. Андрэй Чайкоўскі з 1929 г. прымаў актыўны ўдзел у арганізацыі калгасаў.

Мікалай Цімафеевіч Сушанаў нарадзіўся 15 кастрычніка 1920 г. у сяле Тростань Навазыбкаўскага раёна Бранскай вобласці (Расія) у сялянскай сям’і. З 1931 г. жыў у вёсцы Чырвоны Усход Шчарбакульскага раёна Омскай вобласці, куды сям’я пераехала пасля смерці бацькі. Закончыў 9 класаў, з 1936 г. працаваў у калгасе «Красный Восток» брыгадзірам, у жніўні 1940 г. назначаны сакратаром Славянскага сельсавета. 25 верасня 1940 г. прызваны ў Чырвоную армію, накіраваны ў пагранічныя войскі. Праходзіў службу ў 55-м пагранічным атрадзе ў Чыцінскай вобласці.

Дняпроўска-Бугскі канал даўжынёй 196 км мае вялікае народнагаспадарчае значэнне. Горад Брэст — канцавы пункт водна-транспартнай магістралі Дняпроўска-Бугскага воднага шляху, значнага для развіцця воднага транспарту ўсёй Беларусі. У 1940 г. на правым беразе ракі Мухавец, на месцы, дзе быў лесазавод, пачалося ўзвядзенне порта і механічных майстэрняў. Са жніўня 1940 г. пачала працаваць прыстань, начальнікам якой быў назначаны Пётр Паўлавіч Канышаў. Але Вялікая Айчынная вайна перашкодзіла будаўніцтву порта Брэст.

Рыгор Рыгоравіч Бысюк нарадзіўся 29 кастрычніка 1954 г. у вёсцы Неплі Брэсцкага раёна. Да 1969 г. вучыўся ў Клейнікаўскай васьмігадовай школе. У школьныя гады захапіўся танцамі, танцаваў у народным ансамблі песні і танца «Прыбужжа» СШ № 5 г. Брэста. Потым удзельнiчаў у народным ансамблі народнага танца «Радасць» Брэсцкага ГДК, з якім пабываў на гастролях у розных краінах. Скончыў філалагічны факультэт Брэсцкага педагагічнага інстытута імя А. С. Пушкіна. Служыў у Савецкай арміі.

У сярэдзіне ХІХ ст. Свята-Сімяонаўскі драўляны храм у в. Вельямовічы Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці), які быў пабудаваны як уніяцкі ў 1631 г. (па іншых звестках у 1650–1660 гг.), з цягам часу спарахнеў, працягваць богаслужэнні было немагчыма. Па хадайніцтве брэсцкага епіскапа Ігнація (Жалязоўскага) пачалося будаўніцтва мураванага храма.

Адасоблена ад вёскі Покры Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці ў паўночна-заходнім баку на пагорку размешчана царква, збудаваная ў 1739 г. і прысвечаная Пакрову Прасвятой Багародзіцы. Паблізу ад храма працякае рака Лясная, за ёю — вёскі Вялікія і Малыя Сухарэвічы.

Спаса-Праабражэнская царква пабудавана ў 1609 г. на левым беразе ракі Лясная, на захад ад вёскі Шумакі Берасцейскага староства ВКЛ (цяпер Клейнікаўскага сельсавета Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці). Паводле іншых крыніц царкву будавалі ў 1609–1612 гг. Царква ўзводзілася як праваслаўная, але неўзабаве была пераўтворана ва ўніяцкі храм, пасля ліквідацыі уніі (1839) зноў стала праваслаўнай.

Старонка 3 з 9